|
Ils cunfins tar il tigl d’enviern èn fluctuants, damai che las duas spezias bastardiseschan (tigl ollandais). La feglia dal tigl d’enviern è en media pli pitschna che quella dal tigl da stad. Lur vart sut è verd blaua (tigl da stad: verd cler; tigl ollandais: verd fustg) e munida cun tschofs da chavels brin cotschnents vi da las sromaziuns da las avainas. Las nuschs madiras dal tigl d’enviern èn loms, quels dal tigl d’enviern dirs e tar il tigl ollandais sa maschaidan questas duas caracteristicas. [Tenor Vichipedia].
(Foto: Waugsberg / CC BY-SA 3.0) |
