|
«Scriver d’ina cuntrada che stat a cor, e quai dapi blers onns, maina en tentaziun da laschar far capriolas l’entusiassem e l’amur unids cun milli regurdanzas. Cun mai vai uschia cun l’Engiadina. Ella è daventada mia segunda u terza patria. Jau sun stà sin blers da ses pizs, da stad e d’enviern, ed jau hai traversà tut sias vals ed hai fatg la pausa sper ils plirs dals 100 lais e guardà si vers il tschiel engiadinais, in tseschiel d’in blau impenetrabel.» Cun quests pleds descriva l’autur dal cudesch illustrà «l’Engiadina», Toni Hiebeler, sia fascinaziun per la vallada grischuna e la deditgescha in’ovra illustrada cun fotografias da las vischnancas e da la cuntrada alpina. |
